Het Nest: de plek waar je je veilig voelt als maker en mens 🪺

De afgelopen weken begint mijn dag in het donker. Achter mijn bureau. Schrijven. Heerlijk. Alles is nog stil. Niemand die me stoort. 

Het is weken geleden dat ik heb geschreven. Muziek, mijn boek en mijn online cursus al helemaal. Misschien weet je het nog, een tijd geleden ben ik begonnen aan het schrijven van een cursus: Het Creatieve Ecosysteem - een business plattegrond voor veel-voelende makers. 

Maar vanochtend was het zover. Ik werd wakker van de buren die om 04:00 's nachts besloten een vergadering op de stoep voor te zitten. Ik had geen zin om mijn halve nacht te verspillen aan scrollen in bed, dus ik ging eruit en heb 4,5 uur geschreven. Yes!

Maar die monsters. Oh die monstertjes. Ze waren net als ik om 04:00 opgestaan en zaten met zijn allen op mijn schouders toen ik wilde beginnen met schrijven: 

Jij kan dit helemaal niet. 

Je hebt nog nooit een visualisatie-opdracht bedacht, waarom zou je dat nu opeens kunnen?! 

Je bent gewoon te overmoedig geweest. 

Stop maar. 

Vergeet het. 

Ze klonken allemaal vrij plausibel. Want inderdaad: ik heb nog nooit een visualisatie bedacht. En ik heb nog nooit een online cursus geschreven. Ik doe maar wat! 

En toen dacht ik: ja jezus, dóe dan ook maar wat! Leg die lat dan ook naar beneden en dóe gewoon wat! Schrijf gewoon iets. Het hoeft niet gelijk perfect. Begin gewoon met de klad-versie. 

Ik herken dit ook als ik liedjes schrijf. Over het algemeen rollen de woorden er makkelijk uit. Maar soms blokkeer ik nog steeds. En over het algemeen komt dat omdat ik het te perfect wil. En daarmee eigenlijk 5 stappen in 1 moment wil proppen :') 

Echter heb ik het proces van een nummer schrijven al zo vaak doorlopen dat ik het op mijn duimpje ken en veel sneller signaleer waar ik geblokkeerd raak. De blokkades komen soms overeen met het schrijven van een boek of cursus, maar een nieuwe vorm is (naast dat er soms ook gewoon andere skills bij komen kijken) ook gewoon wennen. 

Want hoe structureer je in godsnaam zo'n cursus? Ik heb mijn achtergrond als (theater)docent mee, dus ik weet hoe ik een lessenserie moet schrijven met kerndoelen, subdoelen, reflectievragen, etc. Maar deze lessen geef ik niet live. Alles moet al lezend duidelijk worden voor mensen. 

Ik heb besloten al mijn hoofdstukken in te delen als dagen. Dus 'Dag 1: succes versus vervulling. Dag 2: niet-weten'. Zo wordt de cursus echt een aaneenschakeling van dagen waarbij je aan het einde van de week je eigen Creatieve Ecosysteem hebt gebouwd. 

De basis voor Dag 0 (ja, er is een dag 0 en die zal ik zeer waarschijnlijk gratis beschikbaar maken voor iedereen die een amuse van deze cursus wilt proeven <3) t/m dag 4 staat in de steigers. 

Het grote én waardevolle werk zit in de verdieping binnen die dagen. Geen kant-en-klare one size fits all lijstjes aanleveren. Maar werkvormen bedenken waardoor veel-voelende creatievelingen naar binnen keren en het antwoord in zichzelf vinden. Hoofdstukken die helpen vertragen én bewegen.

Dat is mijn kracht als maker en schrijver: ik heb al die shit zélf doorleefd. En dan zonder cursus haha.  Vandaag heb ik veel geschreven voor Dag 3. De dag waarop je als maker de eerste stap zet in het vormgeven van jouw wereld en plattegrond. Hieronder de intro van het hoofdstuk:  "Je kunt als veel-voelende maker nog zo’n mooi businessplan hebben, maar als je je niet veilig voelt zal je plan niet duurzaam zijn. Met wilskracht kunnen we ver komen, maar uiteindelijk branden we op. Been there, done that. MANY times.

En dat komt omdat veel van deze ‘one-size-fits-all’ businessplannen voelen als een middelmatig pak. De broekspijpen zijn wel stevig, maar te kort. Het jasje zit precies goed, maar de kleur valt niet te combineren met de rest van je kleding. In plaats van dat deze businessplannen je zélf laten nadenken over welke stof, kleur en schnitt bij jou passen, laten ze je een maatpak shoppen bij de Zeeman.

En dat maakt dat, ondanks dat ze vaak ingenieuze strategieën bevatten, ze zo onbezield blijven. En onbezielde businessplannen blijven leeg en koud aanvoelen. Ze worden structuren waar jij de enige bent die het ecosysteem voedt, in plaats van dat het ecosysteem ook voeding geeft aan jóu.

Als veel-voeler weet je als geen ander hoe dat is. Om je masker op te zetten, je aan te passen aan een norm die niet is gemaakt voor jouw neurodivergente brein & te doen alsof je je huid niet van je lijf wilt krabben. Helemaal prima. Smile and wave.

We zijn zo gewend om ons te voegen naar de norm van De Ander dat we vergeten zijn dat we ons creatieve leven zélf mogen vormgeven. Een creatief leven dat ons dient als maker én als mens.

En dat begint bij een plek creëren in jouw Creatieve Ecosysteem waar jij je veilig voelt als mens. Deze plek noem ik Het Nest." Het Nest is één van de gebieden/regio's in de wereld waar jouw Creatieve Ecosysteem in huist. Een 'nestje' is misschien niet het eerste waar je aan denkt bij een business-plattegrond, echter is het de fundatie waar deze cursus op gebouwd is. 

Het Nest kan bijvoorbeeld een veilig holletje (een nestje) onder de grond van een woestijn (de wereld) zijn. Of in een zalmkleurige schelp (nestje) van een onderwaterwereld (wereld). Of wellicht boven op de top (nestje) van een zwevende bergketen (wereld) met de wind door je haren. 

In mijn geval is de wereld een bos, met daarin een boshuisje diep verscholen tussen de bomen. Er lopen dan ook geen normale wegen naar mijn bos. En dat is precies de bedoeling ;) Alleen als je mijn subtiele veel-voel signalen opvangt kun je de weg naar mijn boshuisje vinden. 

Ik ben het levende voorbeeld van het feit dat een Creatief Ecosysteem altijd in beweging zal blijven. Want tijdens het schrijven van dit hoofdstuk, waar ik me zo hard maak voor het vormgeven van een veilige plekje in jouw wereld, kwam ik erachter dat deze plek in mijn bos eigenlijk nog niet helemaal passend voelde. 

Ik had het mooi bedacht. Een houten boshuisje. Een veranda. En daarachter de bostuin waar mijn publiek bloemen kan plukken (muziek, de binnenwereld) en waar mijn makende publiek kan zaaien en oogsten (creative coaching, mijn boek, deze cursus).

Maar eigenlijk, als ik eerlijk invoel, voelt het alsnog te exposed. Vanuit de tuin kunnen mensen over het houten hekje stappen en zo mijn veranda op lopen. En ik denk... dat ik onbewust had bedacht dat ik me niet nóg verder mocht terugtrekken. Dat ik wel een nog een beetje sociaal moest blijven. Dus dacht ik dat mijn boshuisje het Nest was. Maar dat ís het helemaal niet. Mijn boshuisje is eerder de bron van waaruit al mijn creativiteit ontspruit. 

Een eerste schets van 'De Bron'. Juli 2025.

Mijn nestje. Die zat eigenlijk nog niet in mijn ecosysteem. Dus ik besloot een Nestje te bouwen. Achter het boshuisje, hoog in een oude boom. Een holletje diep in de stam. Mijn veilig plekje met dikke wollen dekens, een ronkende kat, een warmtedeken, fairy lights, prachtig uitzicht over het bos, het gedruppel van regen op de bladeren... En het belangrijkste van allemaal: hoog tussen de bomen waar niemand me kan zien of vinden.

Op deze manier kijken naar je creatieve leven, je creatieve business plattegrond voelt als... thuiskomen. In beelden denken, metaforen, symboliek: het voelt als mijn moedertaal! En waar ik me normaliter door gortdroge business-strategieën zwoeg en me met wilskracht probeer te blijven herinneren aan het plan waar ik me aan moest houden, kan ik hier moeiteloos terugkeren naar een kleurrijke wereld die ik heb gebouwd. Een wereld die zo makkelijk voor de geest te halen valt en zo bezíeld voelt. 

En ik denk dat dit voor veel neurodivergente makers geldt. Dus ik kan niet wachten tot dit klaar is en ik het aan jullie kan geven. Speaking of which: 

Vóór ik deze cursus officieel uitbreng wil ik een pilot doen. Een periode waar ik een klein groepje mensen (ca. 5 plekken) de online cursus laat testen tegen een sterk gereduceerd tarief. Whieeee! Wil jij bij dit groepje zitten? 

Meld je dan hier aan: www.loskop.nl/online

Even naar beneden scrollen en dan je naam invullen :) 

x 

LOSKOP