Dit is het meest persoonlijke, naakte liedje dat ik ooit heb gedeeld.

Dit is het meest persoonlijke, naakte liedje dat ik ooit heb gedeeld. 

Ik heb getwijfeld of ik zoiets naakts, vers van de pers, wel moest delen. Vrijdag had ik therapie. Zaterdag schreef ik het nummer. Zondag nam ik het op. En gister deelde ik het in De Binnenwereld. 

'Dante'.

Je kunt hier op mijn website een snippet luisteren. Bij 'nieuwe muziek', even naar beneden scrollen.  

Lange Dante

Zwarte vachtje

Ik ben bang van je

Lange Dante

Je houdt

Lange Dante

Je houdt

Mijn hand vast

Als ik bang ben op de trap

Mijn handen vast

Als we lopen op het dak

Hieronder een stukje uit de tekst die ik aan de 35 supporters van De Binnenwereld stuurde. "Ik heb al 21 jaar therapie voor mijn doodsangst. Noem een soort therapie en ik heb het gedaan. Ik heb slechte therapeuten gehad, mediocre therapeuten en fucking goede therapeuten. Maar nog nooit hebben ze deze angst op een dieper niveau kunnen raken. Wellicht is dat niet allemaal te wijten aan de therapeuten of therapie. Misschien liet ik me niet op een dieper niveau raken. Soms ben je er nog niet klaar voor.

Maar vrijdag. Kon ik eindelijk mijn grootste angst aankijken. En dat was opvallend genoeg iets anders dan De Dood zelf. Het was een innerlijk monster verkleed als de dood.

En ik noem hem Dante.

Ik ben heel lang doodsbang geweest voor Dante. Dus ik heb hem ook nooit aangekeken. Niet echt. Meer een ‘ga nou weg’ moment van kijken in zijn richting. Ik moest hem zelf tekenen, en ik vond het doodeng wat er uit mijn stift tevoorschijn kwam. Een lang zwart lijf. Diep volledig zwart geworden ogen. Een donkere zwarte vacht.

Uiteraard moest ik denken aan mijn eigen schaduwwerk met innerlijke monstertjes waar ik nu een boek over schrijf. Ik dacht: ja, fuck. Hier zijn we weer. Dit is het werk. Maar nu staat het Hoofdmonster voor me. Het was humbling. Om weer te voelen hoe het in om in lava te staan, wanneer je dan eindelijk echt dat monster in jou aankijkt. Het is humbling én opluchtend. Want eenmaal langer kijkend wordt het minder eng. En zie je de andere kant van je monster."

Alweer twee en een half jaar (!!) deel ik elke maand een nieuw nummer in De Binnenwereld. Nergens anders uitgebracht. Nergens anders te luisteren dan voor de liefste veel-voelers die mij elke maand supporten. 

Ik begon er in de zomer van 2023 mee als een manier om het uitbrengen van muziek laagdrempeliger te maken. Om de rauwe versies van muziek bestaansrecht te geven en mezelf de moed om ze in de wereld los te laten. 

Ruim een jaar later durfde ik mijn eerste grote album met LOSKOP uit te brengen. Je zou denken dat de moed er dan wel in zit, maar nog steeds is het nog altijd spannend om een nummer los te laten. In zijn kwetsbaarheid, on-af-heid of zoals nu met Dante, in zijn naaktheid. 

Het elke maand delen van dat wat er op dat moment is gemaakt houdt mijn artistieke motor geolied. Het voorkomt verstoppingen in de leidingen, omdat ik wel door móet. Zoals in elk mensenleven is er de afgelopen 2,5 jaar veel gebeurd, maar ik heb nog nooit een release in De Binnenwereld gemist. 

En toch merk ik dat de huidige vorm van De Binnenwereld niet meer helemaal past. Het dwarrelt al maanden rond in mijn hoofd, maar ik kan nog steeds niet helemaal de vinger erop leggen.. 

Waardoor voelt het niet meer passend? Omdat het een paywalled dienst is? En omdat hiermee maar een heel klein groepje mensen het horen en zien? Wat als ik het helemaal het open zou gooien? Elke maand een nieuw nummer op mijn website en mijn hele archief aan nummers BAM op mijn website. Voor iedereen te beluisteren en te downloaden. Prijs? Pay what you want. En dan echt pay what you want. Ook als dat €0,- is. Zou daar iemand op af komen? Zou jij daar op af komen? :) Of zit de magie hem juist in een klein magisch muziekwereldje waar niet iedereen onderdeel van is? 

Of zit het hem in iets heel anders. Niet in de vorm, maar in de inhoud? Op dit moment ontvang je als supporter van De Binnenwereld elke maand een kunstpakketje met een tekst, een nummer en een digitale ansichtkaart. Is dit nog passend? Is het iets waar ik zelf nog enthousiast genoeg over ben? Wat ik graag maak? En is dit eigenlijk nog iets waar veel-voelers het meest aan hebben? Of zou een andere vorm veel waardevoller zijn? 

Zo. Nu zou ik het liefst op PRINTEN willen drukken, waarna de analyse op een wit A4 velletje op mijn schoot valt. Maar helaas.. zo werkt het niet. Dus lieve lezer. Business owner. Creatieve denker. Teacher by day, Marketing Specialist by night. Wil je jouw gedachten delen?  

Het lukt me even niet alleen :')

Liefs, 

LOSKOP