​

Ik ben Valentina, een multi-disciplinaire maker. 

Ik schrijf en produceer muziek, ik film op mijn oude camcorder en ik teken. De dingen waar we aan voorbij lopen. De dingen die je pas voelt als je stilstaat. 

​

In juni 2019 bracht ik mijn debuut-ep uit. Mooie nummers en een prachtige locatie voor mijn release-concert. En ik stond te janken. Niet van geluk. Het was tijd voor bezinning, pas op de plaats. Ik besloot mijn gitaar pas weer op te pakken als ik zin had om muziek te maken. Echt zin. Niet omdat het moest. Maar omdat ik wilde. 

 

Langzaamaan kwam het weer terug. Het vuur, mijn blauwdruk, het meisje. Dat kleine meisje die dansend, zingend en spelend door het leven vloog. Ik besefte dat ik meer was dan het harnas dat ik mezelf had aangetrokken. Op zoek naar een nieuwe naam vond ik iets bijzonders. ‘Untranslatable Words’. Woorden die onvertaalbaar zijn. ‘gezellig’, ‘weltschmerz’ en dus ook ‘loskop’. Een Zuid-Afrikaans woord voor iemand die vergeetachtig of verstrooid is. Het was niet de betekenis, maar het woord zelf. Ik las het, en het klikte. Jep. Ik ben LOSKOP. 

 

Met LOSKOP ben ik altijd opnieuw op zoek. Naar de stilte in alle drukte. De vogeltjes in de vroege morgen. De glinstering op het water. Naar zachte woorden en eerlijke woorden over een leven dat soms zo verdrietig is. Overweldigend. Boosmakend. Zaligmakend. Er is zoveel te voelen, en zolang ik dat kan, blijf ik maken :)